ELEKTRO STATİK PÜSKÜRTME
Bu sistemde, zıt elektrik yüklü kutupların birbirini çekmesi prensibinden yararlanılmıştır. Püskürtme bölgesinde yüksek güçlü bir elektrostatik alan meydana getirilir. Küçük tanecikler haline getirilen vernik damlacıklarına elektrik yükü verilerek kutuplandırılır. Topraklanan iş karşıt akımla yüklenir ve püskürtme alanında iki kutup sağlanır. Elektrik yüklü vernik damlacıkları, püskürtme bölgesindeki elektrostatik alanda uçuşurken, karşıt kutuplu iş tarafına çekilir. Hava ile birlikte hareket eden elektrik yüklü vernik damlacıkları, işin her tarafını dengeli bir şekilde kaplar.
Bu sistemle vernikleme işleminin zor olmasına rağmen, fireyi ve soğuğun bozucu etkisini azaltması bakımından büyük fayda sağlar.
Vernik-/cilalama genelde sıvı veya toz halde bir tabaka malzemesi ile ince bir şekilde işlenecek yüzeylerin üstlerine sürülür ve kimyasal veya fiziksel işlemlerle (örnek olarak çözücülerin buharlaşması veya UV sertleştiriciler ile (Boya, cila, vernik ve yapışıcı malzemelerin ultraviyolet ışıklarla sertleştirilmesi)) homojen sert bir üst yüzey tabakası oluşturulur.
Sıvı vernik-/ cilalar, boya pigmentleri, çözücü maddeler (organik veya sulu çözeltiler ), bağlayıcılar (örneğin selüloz nitratı, alkid reçinesi, akrilik reçinesi) ve dolgu malzemesinden oluşur. Genel olarak iki veya daha fazla vernik/cila tabakası uygulanır; astarlama, dolgu tabakası, üst yüzey vernik-/cilalama tabakası. Vernik/cila sürerek, silindirli vernikleme makineleri, dökme makineleri, püskürtme veya daldırma yöntemleri ile uygulanır, son iki uygulama yöntemi elektrostatik olarak desteklenmektedir. Püskürtme ile vernik-/cilalama en yaygın olan yöntemdir. Burada vernik/cila genel olarak basınçlı hava ile (2-6 bar), püskürtme tabancasının ucundan ince bir şekilde püskürtülmektedir. Bu yöntem yüksek bir yüzey kalitesini sağlamakla birlikte, vernik/cila malzemesinin akmasından (Overspray) ötürü, oldukça yüksek oranda malzeme kaybına sebebiyet verdiği için dezavantajlıdır, genel olarak yüksek maliyetlerle temin edilen vernik/cila malzemesinin %30 – 80 bu yöntemde kaybolmaktadır, hatta küçük parçalarda vernik/cila malzeme kaybının %90 ‘lara kadar ulaşması mümkündür. Püskürtme ile vernik/cilalama genel olarak püskürtme kabinlerinde gerçekleştirilmektedir. Burada püskürtme ile yapılan vernik /cilalamadan ötürü oluşan vernik/cila sisi emilmekte ve ıslak veya kuru ayrıştırma sistemi ile temizlenmektedir. Kuru ayrıştırma yönteminde vernik/ cila sisi, filtreler aracılığı ile (örnek kağıt filtre, döner fırçalar) cam elyaflardan veya diğer yanabilen ağır materyallerden ayrılmaktadır. Küçük tesislerde, ön ayrıştırma işlemini, saptırıcı (yansıtıcı) ekran plakaları (Swollensheet metali) görmektedir. Genelde uygulanan ıslak ayrıştırma sistemlerinde vernik/cila sisi yıkama tanklarında ayrıştırılmakta ve oluşan çamur genelde vernik/cila çamuru ayrıştırmaya gönderilmektedir.
Vernik/cila malzemesinin kurutulması genelde konveksiyonla (ısı, çözücülerin ya da suların buharlaşması için kuru hava) veya ışınlama ile ( örnek IR- veya UV ışınları) gerçekleşir. İşlenecek yüzey vernik/ cilalanmadan önce çok iyi bir şekilde temizlenmeli ve yağlardan arındırılmalı, gerektiğinde üst yüzeyler pürüzsüz hale getirilmeli, zımparalanmalıdır. İşlenecek yüzeyler mümkün olduğunca ıslak temizlenmeli, organik çözücü maddeler sadece gerektiğinde kullanılmalıdır. Metal malzemelerin vernik-/cilalamasında, vernik/cilanın daha iyi yapışması (nüfuz etmesi) ve korozyondan korunması için örneğin demir- ve çinko fosfatlama (ağırlıkla çelik malzemeler için) veya kromatlama (hafif metaller için) uygulanabilir. İlave bir iş adımı olarak, vernik-/cilanın yapışmasını iyileştirmek için, örneğin ara zımparalama gerekli olabilir.